Old Man of Storr

26.07.2015 - Old Man of Storr

Extract uit het reisverslag "2015 - Schotland"

Ongelooflijk maar waar: ongeacht de mindere weersvoorspelling is de hemel straalblauw als we rond 6u vanuit bed even naar buiten piepen! Hier moeten we van profiteren. We staan tegen 7u op en rijden meteen door naar de parking langs de weg aan 'Old Man of Storr'. Dit is amper enkele minuten van waar we overnacht hebben. Het is er nog zeer rustig. We ontbijten er in de mobilhome, maken onze picknick en een klein uurtje laten zijn we op weg. Evenwel zonder Jonas. Hij heeft last in de buik ... als gevolg van de pizza waar hij gisteren zo naar verlangde (daar lag finaal toch iets te veel bacon op, blijkt nu). Hij besluit daarom wat op bed te gaan liggen.

Het eerste deel van de wandeling brengt ons tot aan de markante rotszuil van de 'Old Man of Storr'. De volgende fase van de wandeling loopt verder langs en over de rotsflank met rechtst een mooi zicht op zee. Het doel is na een tijdje links af te draaien en dan gestaagd verder te stijgen tot boven op de 'Storr' (het hoogste punt van deze wandeling). Maar op het punt waar we links moeten afdraaien stopt het pad plots en is het vanaf dan puur op GPS lopen. Er komen ondertussen wolken opzetten en Annemie ziet het niet zitten om zonder zichtbaar pad dat deel van de wandeling te doen, wetende dat het wel eens zou kunnen dicht trekken. Terechte bezorgdheid. Daarom besluiten we terug te keren zoals we gekomen waren, waarbij we aan de 'Old Man of Storr' een iets ander pad kiezen om af te dalen. Pas dan beseffen we hoe populair deze wandeling wel is. Tot dan toen waren we niemand tegen gekomen, maar op het stuk dat we nu beginnen afdalen, zien we plots een vorm van massatoerisme op ons afkomen. Gelukkige dat we zo vroeg gestart waren. Vooreerst omdat we daardoor deze drukte vermeden hebben, maar anderzijds ook omdat het mooiste weer nu wel voorbij lijkt te zijn.

Doordat we niet naar de 'Storr' zelf zijn gegaan, staan we rond 11u (een stuk vroeger dan gepland) terug aan de mobilhome. We eten er onze picknick op en rijden dan verder met als doel de camping te Staffin. Onderweg stoppen we voor enkele foto's van 'Kilt rock': het bekende zicht van de waterval en de basalt rotsen langs de kust van Skye. 

Iets na de middag staan we op de camping. Na de koffie en een stukje taart (het is per slot van rekening zondag :-)), wagen we ons nog aan een wandeling 'to the beach...'. Op de camping staat er immers een pijltje naar het strand. Een korte wandeling naar de nabijgelegen kust, denken we, maar we doen voor de veiligheid wel onze wandelschoenen aan ... behalve Jonas ... die ziet het nut er niet van in als we naar het strand gaan. Maar al snel zakt hij in het zompige gras weg en moet hij met natte voeten terugkeren om wandelschoenen te gaan halen . Het wandelingetje 'to the beach' (en terug) duurt als snel 2u en 'the beach' blijkt geen zandstrand te zijn (zoals we in gedachten hadden), maar een rotsstrand overspoeld door algen en wier die de Schotse kust zo typeren. Maar desalniettemin een mooie wandeling waarbij we Staffin Bay hebben leren kennen. Tof dat we dit hebben gedaan en niet zomaar aan de mobilhome zijn blijven zitten. 

Als we terug op de camping aankomen, kunnen we nog even buiten zitten, al worden de wolken steeds dreigender. Buiten eten zit er dus andermaal niet in (zal het er deze vakantie nog van komen?). Later op de avond wordt het behoorlijk koud en winderig. Er zijn op de camping ondertussen verschillende kleinere trekkerstentjes bij gekomen. Die mensen zitten zwaar ingeduffeld buiten hun potje te koken. Zijn wij blij dat we hier gezellig en warm binnen zitten.

Info wandeling